Alles bij elkaar, met de verbouwing uit het vorige bericht, sta ik op een punt om nog meer ingrijpende beslissingen te nemen.
Ga ik digitaal of blijf ik analoog? Digitaal trekt me toch ook wel. Functioneel gezien is de noodzaak niet zo groot. De functionele voordelen zijn start/stop gedrag van de treinen en reduceren van bedrading. Het optrek- en rem-gedrag van de treinen is nogal hoekig, die knallen van nul naar topsnelheid en weer terug. Dat moet mooier kunnen. En de hoeveelheid bedrading en analoge stuur electronica onder de baan is behoorlijk. En natuurlijk: Digitaal rijden is een leuke nieuwe uitdaging. 🙂
Om mezelf een beetje vertrouwd te maken met het digitale rijden heb ik een simpel startsetje gekocht. Een ovaaltje met een goederentrein. Ik wil behalve treinen ook wissels sturen, dus ik heb het setje uit de voorraad aangevuld met wissels en wat rail en in de winkel met een wisseldecoder. Dat alles ga ik op een vaste plaat monteren, zodat ik een demo baantje heb waarop ik naar hartelust kan experimenteren. Ik ben benieuwd. Enne, jah …. digitaal is wel rete duur. Maar goed.
Blijft het 1m80 of ga ik naar 2m40? Dit is een mooie gelegenheid om, als ik toch ingrijpend aan het verbouwen ben, eens te kijken of ik er niet nog een blok van 60 cm in de breedte bij kan smokkelen. Dan moet ik echt helemaal overnieuw beginnen. De kasten onder de baan moeten met een extra kast van 60cm breed worden aangevuld. De draagconstructie (zeg maar de “tafel” waar de baan los op ligt) moet vervangen worden, want die is nu dus te smal. Dan moet er een nieuw frame gemaakt worden en moet ik eigenlijk helemaal van voor af aan opnieuw beginnen. Maar ja, dan heb ik weer wel meer ruimte voor mooie dingen.