De baan is beveiligd met een blokkensysteem. Heel old-skool, helemaal niet echt digitaal dus. Voor de beveiliging van elk blok gebruik ik een blokbeveiligingsmodule van Conrad. Soms bestel ik hem gebouwd, maar meestal als bouwpakket. Dat is leuker, want dan moet je alles lekker zelf in elkaar solderen.
Dat klinkt ingewikkelder dan het is, want de blokbeveiligingsmodule is niet veel meer dan een relais met wat fundamentele weerstandjes en diodes er omheen. Simpel: Het ene impuls (een trein rijdt het beveiligde blok in) schakelt de rijstroom vlak voor het beveiligde blok uit en zet het sein op rood. De andere impuls (een trein rijdt het beveiligde blok weer uit) schakelt de rijstroom vlak voor het beveiligde blok weer in en zet het sein op groen.
Hier zie je een gebouwde blokbeveiligingsmodule (dat groene vierkante ding in het midden) tijdelijk gemonteerd op mijn “testbed”. Jawel, speciaal om de modules te testen heb ik in een oud sigarenkistje een testbed gemaakt. Dat blijkt vooral nuttig als ik ze zelf in elkaar soldeer 🙂 Op dat testbed kan je de module zetten (zoals hierboven) en aansluiten. Dan kan je met de drukknoppen aan de linkerkant de twee verschillende impulsen geven. Aan de rechterkant kan je dan, aan de wel of niet oplichtende leds, zien of de module zich gedraagt zoals het hoort.
En zo ziet het testbed er van binnen uit. Geniaal en lekker low-tech. Helemaal zelf bedacht. 🙂 Helemaal links komen er wat draadjes in, want er moet natuurlijk wel voeding naar binnen.