De ondergrond voor mijn modelspoorbaan is een open frame. Vaak zie je een vaste plaat houtwerk als ondergrond, maar ik heb gekozen voor een open frame. Ik had een landschap met veel hoogteverschillen en tunnels in gedachten, en dan is een vaste plaat geen zinnige optie. Een vaste plaat heeft immers 1 enkel niveau als basis, en mijn baan zou een baan met veel hoogteverschillen worden. En het feit dat er veel van de baan onzichtbaar zou zijn, betekent in het geval van een vaste plaat dat ontsporingen en andere calamiteiten zich voor kunnen doen op plaatsen die je niet kunt bereiken. En met een open frame kan je in geval van echte nood ook van onder af een poging doen de calamiteit te bereiken. En tenslotte: Een open frame leek me ook lichter.
Het open frame heeft natuurlijk wel een vlakke ondergrond, zodat het gemakkelijk op een willekeurig tafeloppervlak gezet kan worden. Handig, als ik ooit een keer het onderstel (nu een oud bureau) zou willen vervangen. De achtergrond is natuurlijk (of eigenlijk helaas) twee dimensional, daar moet nog een keer een wolkenluchtje of berglandschap tegenaan geschilderd of geplakt worden. Maar doordat de achtergrond ook in principe vlak is, en onder een hoek van negentig graden op de onderkant van het frame staat, is het mogelijk de hele baan naar je toe te trekken en dan negentig graden te kantelen, zodanig dat de baan rust op de achtergrond en de open onderkant nu open naar je toe staat. Ik heb op dit moment nog geen foto gemaakt, die vindt je in een later bericht. Dat is ongelofelijk handig als je aan de bedrading en de techniek onder de baan moet werken. Met een vaste plaat die niet kan kantelen zou je op je rug onder de baan moeten gaan liggen. Nu lekker relaxed op mijn bureaustoel recht overeind.